En genel sınıflandırmaya göre teknik saldırılar ya sunucuya doğrudan erişim olmadan ya da sunucuya erişim ihtiyacıyla gerçekleştirilir. İlk grupta çoğunlukla en önemli hedef sitenin içeriğine erişimi engellemektir.
Bir sunucuyu çökertmenin bir çok yolu vardır ve en yaygın kullanılanı DDoS (Dağıtılmış Hizmet Reddi) saldırısıdır. Bu, çok sayıda cihazın aynı anda saldırıya uğrayan sunucuya erişim istekleri göndermesi anlamına gelir; sunucu tüm sorgulara yanıt veremez ve çalışmayı durdurur. Saldırı durduktan sonra, çoğu durumda sunucu ve site normal şekilde çalışır.
Fidye yazılımı (ransomware), tek bir bilgisayardan sunucular dahil olmak üzere tüm bir ağa kadar her şeydeki dosyaları şifreleyen ve böylece şifre çözme anahtarı olmadan dosyalara erişemeyen kötü amaçlı bir yazılım türüdür. Saldırganlar sonraları hedefler üzerinde daha fazla baskı oluşturmak için genellikle kısa bir zaman dilimi içinde şifre çözme anahtarını sağlamak için kripto para birimi cinsinden ödeme talep ederler.
Kimlik avı (phishing), hedefin bilgi eksikliğinden veya saflığından yararlanmaya odaklanır ve çoğunlukla e-posta yoluyla yapılır. Genellikle ünlü "Nijeryalı Prens" gibi çeşitli dolandırıcılıklar, cihazlara kötü amaçlı yazılım bulaştırmak, finansal veriler veya oturum açma kimlik bilgileri gibi hassas bilgilere erişim sağlamak için kullanılır. Potansiyel hedeflere, gerçekmiş ve banka ya da polismişçesine otorite konumundaki birinden geliyormuş gibi görünen sahte bir mesaj gönderilir. Daha sonra alıcıdan e-postada ekli dosyayı açması, banka hesap bilgilerini güncellemesi veya alınan bir ödemeyi gözden geçirmesi gibi önemli işlemleri yapması için bir bağlantıya tıklaması istenir.
Şifrelenmemiş iletişim kanallarını gözetlemek için gelişmiş yeteneklere ve kaynaklara sahip istihbarat teşkilatları ve suçlular gibi aktörler olduğundan, iletişimin (sesli, görüntülü, yazılı sohbetler, internet trafiği) dinlenmesi de bir risk teşkil eder. Devlet korsanlığı gibi konular, birbiri ardına gelişmiş ürünler geliştiren ve satan gözetim endüstrisinin büyümesi nedeniyle vatandaşların iletişim gizliliği için giderek daha tehlikeli hale gelmektedir.
Kod enjeksiyonu , kötü amaçlı kodun sitenin açık bir formu veya bir URL aracılığıyla eklendiği daha sofistike bir saldırı türüdür. Saldırının amacı, veritabanını veya sitenin başka bir bölümünü, görünür bir sonucu olmayan, ancak sunucunun kaynaklarını faaliyetlerle doldurana kadar işgal eden ve böylece onu kapatan işlemleri gerçekleştirmeye teşvik etmektir. Bazı durumlarda, bu saldırılardan sonra site kullanılamaz hale gelir, bu nedenle içerik son kaydedilen kopya ile geri yüklenir. Sitenin düzenli olarak yedeklenmesi haklı olarak temel bir güvenlik prosedürü olarak kabul edilir.
Sosyal mühendislik yoluyla sisteme girenTruva atları (trojans), bazı saldırı türlerinin sayısı söz konusu olduğunda listede ilk sırada yer almaktadır. Kullanıcılar genellikle "virüslü" oldukları uyarısını pervasızca kabul ettikleri ve sahte bir antivirüs programını etkinleştirerek belirsiz internet sitelerinden virüs bulaştırır. Bu şekilde her yıl milyonlarca hack saldırısı gerçekleştirilmekte ve bu da truva atlarını diğer hacker saldırılarına göre eşsiz bir avantaja sahip kılmaktadır. Bu tür saldırılara karşı en iyi koruma, modern tehdit biçimleri hakkında eğitim ve bilgidir. Kurumlarda bu sorun, yerel ağdaki bir bilgisayardan erişilebilen sitelerin filtrelenmesiyle bir şekilde çözülür.
Bilgisayar solucanları , genellikle insan müdahalesi olmadan diğer bilgisayarlara iletmek için bilgisayar ağlarını kullanarak kendilerini çoğaltan kötü niyetli programlardır. E-posta eki olarak gelebilirler ve işletim sistemindeki güvenlik açıkları tarafından çalıştırılabilirler. Solucan saldırılarına karşı en iyi koruma antivirüs yazılımı ve kaliteli şifrelerdir [PASSWORS]. Diğer iyi yöntemler ise güvenlik duvarları, şüpheli e-postaların açılmaması ve düzenli yazılım güncellemeleridir.
Çevrimiçi taciz, kimliğe bürünme (yani birinin kişisel verilerinizle sahte bir sosyal medya veya e-posta hesabı oluşturması), karalama kampanyaları, nefret söylemi, tehditler, siber taciz vb. gibi birçok istismar biçimini içerir. Bu tür olaylar meydana geldiğinde, söz konusu hesapları bildirmek ve engellemek ve potansiyel bir suç duyurusunda bulunmak için kullanılacak her türlü dijital kanıtı toplamak en iyisidir: ilgili bağlantılar veya URL adresleri, profillerin ve mesajların ekran görüntüleri, telefon / uygulama arama günlükleri ve benzerleri.
Bir sunucuya erişim gerektiren saldırılar çoğunlukla karmaşık ve daha ciddidir. Veri çalmayı, içeriği değiştirmeyi, sahte içerik yerleştirmeyi ve içeriğe erişimi devre dışı bırakmayı amaçlar. Bu saldırılar karmaşıktır çünkü saldırganın belirli şifrelere, erişim kodlarına ve benzerlerine ulaşmak için sunucuda ayarlanan tüm güvenlik önlemlerini aşması gerekir. Ayrıca saldırganın daha fazla uzmanlık sahibi olmasını gerektirir.
Sunucu
DDos
Dijital hijyen
Kötü Amaçlı Yazılım
Taciz
Siber Suç