Aramak

Birilerinin ifade özgürlüğü üzerinde baskı kurabileceği ve ifade özgürlüğünü tehdit edebileceği yolları ayrıntılı olarak listelemek neredeyse imkansızdır. Çevrimiçi baskı veya istismara hedef olanlar şüphesiz bunun sonuçlarını hissedecektir.

Daha geniş halk kitleleri içinse bu tehditleri yorum başlıklarından sosyal medya platformlarına, artan nefret söyleminden kasıtlı karalamaya kadar her yerde görebiliriz. Yasal eşikleri nadiren karşıladığı için algılanan 'baskıyı' yasal olarak nitelendirmek neredeyse imkansızdır, ancak gazetecileri ve aktivistleri hedef alarak, kamusal tartışma ve karar alma süreçlerinde ciddi çarpıklıklara neden olmaktadır.

Bu tür bir baskı yukarıdan aşağıya doğru olduğunda - doğrudan kamuya mal olmuş kişilerden, siyasetçilerden veya iktidardaki diğer kişilerden (işverenler, editörler) geldiğinde, yayılma ve hedef üzerindeki sonuç etkileri üzerinde çarpan etkisi yaratabilir. Bir tür mikro saldırganlık olarak algılansa bile, uzun vadeli sonuçlar sadece hedef için değil, aynı zamanda genel kamuoyu ve medya ekosistemi için de zor ve önleyici olmaktadır.

Çevrimiçi şiddete hedef olan bazı kişiler, çevrimiçi katılımdan uzaklaşmak yerine, daha fazla konuşma ve daha fazla katılımla karşılık vermeyi seçmiştir. Çevrimiçi istismar deneyimi hakkında açıkça konuşmak (kurumsal veya alternatif koruma mekanizmalarını kullanmanın yanı sıra), çeşitli nedenlerle yararlı olabilir. İstismarcıyı isimlendirmek, utandırmak ve kamuoyu denetimine maruz bırakmak da bir koruma mekanizması olabilir, benzer deneyimler yaşayan diğer kişilere yardım etme konusunda kontrol ve güç duygusunu yeniden kazanmanıza yardımcı olur ve dijital şiddet konusunda kamuoyu farkındalığını artırır. Geniş halk kitleleri çevrimiçi istismarın boyutlarını ve kapsamını öğrendikçe, bunun toplum üzerindeki olumsuz etkilerinin farkına varacak ve umarız devlet yetkililerinden bir yanıt talep edeceklerdir. Bu yolu seçtiyseniz, deneyiminizi ve bir saldırının kişisel ve toplumsal etkilerini paylaşmaya odaklanmaya çalışın.

COVID salgını sırasında, hükümetlerimizin çalışmaları ve sağlık hizmetleri hakkında eleştirel habercilik kamuoyu için daha da önemli hale geldi ve birçok durumda bilgiyi baskılamak isteyen hükümetler için daha sorunlu oldu. Bu baskılama yöntemleri o kadar korkunç olmuştur ki, kamu yararı için oluşturdukları gerçek tehlike olmasaydı, gülünç bile sayılabilirlerdi. https://balkaninsight.com/2020/07/03/pandemic-worsens-crisis-for-media-in-central-eastern-europe/

Tüm gazeteciler ve medya çalışanları, üye olmasalar bile, şiddeti resmi bir Gazeteciler Derneği’ne bildirebilirler. Bu dernekler, nasıl suç duyurusunda bulunulacağına dair bilgi ve tavsiyelerin yanı sıra çevrimiçi tacizle başa çıkmak ve üstesinden gelmek için başka öneriler de sağlayabilir. Suçu polise bildirmemeye karar verseniz bile, Gazeteciler Derneği'ni veya ilgili STK'ları olay hakkında bilgilendirmeyi düşünün. Bu bilgi, çevrimiçi şiddet hakkında daha fazla bilgi edinmeleri ve daha sonra bu verileri savunuculuk amacıyla ve ideal olarak değişim için kullanmaları açısından değerlidir. Dernekler genellikle daha küçük medya kuruluşlarının veya serbest gazetecilerin kolayca erişemeyeceği ruh sağlığı desteği veya hukuki danışmanlık gibi kaynak ve hizmetlere sahiptir. Bazı STK'lar online şiddetle mücadelede yıllarca çalıştıktan sonra uzmanlık geliştirmiştir ve değerli bilgiler ve yardım sunabilirler.

Bir dizi uluslararası kuruluş, gazetecilerin ve insan hakları savunucularının güvenliğinin önemini ve önündeki engelleri özel olarak ele almıştır: Avrupa Konseyi/Gazeteciliğin Korunması ve Gazetecilerin Güvenliği Platformu,AGİT Belgrad Misyonu,AGİT Medya Özgürlüğü Temsilcisi,UNESCO Gazetecilerin Güvenliği Programları. Devlet desteğinden yoksun vakalarda, bu kuruluşlar vakaya dikkat çekebilir, değişim için savunuculuk yapabilir ve devlet yetkilileri üzerinde baskı oluşturabilir.

Londra merkezli

Media Defence

veya Amsterdam merkezli

Free Press Unlimited

gibi bazı kuruluşlar şiddete maruz kalan gazeteciler için mali yardım ve/veya hukuki hizmet sağlamaktadır (aynı zamanda

hızlı müdahale hizmeti

de sunmaktadırlar). Şiddetin kapsamı ve ölçeğinin fiziksel güvenliği tehdit ettiği durumlarda, bu kuruluşlar durum sakinleşene kadar

yer değiştirmeyardımı

sağlayabilir.

Taktik Destek Gazeteciler Medya Kamu görevlisi İnovatif strateji Dernekler

Irk, din, etnik köken, cinsel yönelim ve cinsiyet kimliği, siyasi ve sendikal aidiyet ya da yaş veya ekonomik durum gibi diğer kimlik veya özelliklere dayalı sözlü saldırılar nefret söylemi olarak tanımlanabilir.

Yasal olarak, nefret söylemi olarak nitelendirilebilmesi için, konuşmanın korunan belirli grupları veya kimlikleri hedef aldığının kanıtlanması gerekir. Ancak internette nefret söylemi bu korunan kategorilerin ötesine geçerek aynı anda birden fazla grubu ya da kimliği hedef almakta ve halihazırda marjinalleştirilmiş gruplar üzerindeki etkilerini artırmaktadır. Bu nedenle, nefret söyleminin yapısal ve her şeyi kapsayan etkilerini anlamak için kesişimsel bir yaklaşım çok önemlidir.

Tüm gazeteciler ve medya çalışanları, üye olmasalar bile şiddeti resmi bir Gazeteciler Derneği'ne bildirebilirler. Bu dernekler, nasıl suç duyurusunda bulunulacağına dair bilgi ve tavsiyelerin yanı sıra çevrimiçi tacizle başa çıkmak ve üstesinden gelmek için başka öneriler de sağlayabilir. Suçu polise bildirmemeye karar verseniz bile, Gazeteciler Derneği'ni veya ilgili STK'ları olay hakkında bilgilendirmeyi düşünün. Bu bilgi, çevrimiçi şiddet hakkında daha fazla bilgi edinmeleri ve daha sonra bu verileri savunuculuk amacıyla ve ideal olarak değişim için kullanmaları açısından değerlidir. Dernekler genellikle daha küçük medya kuruluşlarının veya serbest gazetecilerin kolayca erişemeyeceği ruh sağlığı desteği veya hukuki danışmanlık gibi kaynak ve hizmetlere sahiptir. Bazı STK'lar online şiddetle mücadelede yıllarca çalıştıktan sonra uzmanlık geliştirmiştir ve değerli bilgiler ve yardım sunabilirler.

Çevrimiçi şiddete hedef olan bazı kişiler, çevrimiçi katılımdan uzaklaşmak yerine, daha fazla konuşma ve daha fazla katılımla karşılık vermeyi seçmiştir. Çevrimiçi istismar deneyimi hakkında açıkça konuşmak (kurumsal veya alternatif koruma mekanizmalarını kullanmanın yanı sıra), çeşitli nedenlerle yararlı olabilir. İstismarcıyı isimlendirmek, utandırmak ve kamuoyu denetimine maruz bırakmak da bir koruma mekanizması olabilir, benzer deneyimler yaşayan diğer kişilere yardım etme konusunda kontrol ve güç duygusunu yeniden kazanmanıza yardımcı olur ve dijital şiddet konusunda kamuoyu farkındalığını artırır. Geniş halk kitleleri çevrimiçi istismarın boyutlarını ve kapsamını öğrendikçe, bunun toplum üzerindeki olumsuz etkilerinin farkına varacak ve umarız Devlet yetkililerinden bir yanıt talep edeceklerdir. Bu yolu seçtiyseniz, deneyiminizi ve bir saldırının kişisel ve toplumsal etkilerini paylaşmaya odaklanmaya çalışın.

İtibar Destek Gazeteciler Baskı İnovatif strateji Dernekler